piątek, 26 kwietnia 2013

Błogosławieństwa księdza Fedorowicza

Od dawna nie napisałam na blogu nic nowego, mimo że już miesiąc temu oddałam pracę doktorską, ponieważ wszystko, co miałam ochotę w tym czasie napisać, było narzekaniem i krytykowaniem. Dzieje się wiele złych rzeczy, ale mówienie o tym za często nie tylko nie przynosi poprawy, ale jeszcze głębiej wpędza w smutek i poczucie bezradności. W końcu jednak dotarło do mnie „coś dobrego”, co warto przekazać dalej: myśli ks. Tadeusza Fedorowicza, wspaniałego kapłana i człowieka, duszpasterza zesłanych Polaków w Kazachstanie, a później Lasek i związanego z nimi środowiska. Człowiek Bez cienia goryczy, dobry patron na dzisiejsze czasy.

1. Szczęśliwi, którzy potrafią śmiać się z samych siebie — będą mieli radość i zabawę przez całe życie.
2. Szczęśliwi, którzy nie biorą siebie nazbyt serio; za to ludzie ich uszanują.
3. Szczęśliwi, którzy odróżniają kretowinę od góry — będą widzieli sprawy we właściwych proporcjach.
4. Szczęśliwi, którzy odróżniają owoce niedojrzałe od dojrzałych i potrafią czekać, aż dojrzeją — zaznają słodyczy dojrzałości.
5. Szczęśliwi, którzy odróżniają to, czego „ja chcę”, od tego, czego „mnie się chce” — znajdą łatwo właściwą drogę w życiu.
6. Szczęśliwi, którzy rozróżniają między kochaniem kogoś a kochaniem się w kimś — znajdą prawdziwą miłość i unikną wielu błędów własnych i zadawania bólu innym.
7. Szczęśliwi, którzy doceniają obok dobrych uczynków uczynki dobre — zobaczą, że w świecie jest więcej dobra niż zła oraz znajdą sens i radość życia.
8. Szczęśliwi, którzy wielce cenią małe rzeczy dobre, a nie martwią się małymi rzeczami niedobrymi — znajdą pokój serca i pokój z ludźmi.
9. Szczęśliwi, którzy wreszcie odkryli swoją miłość własną i chcą ją nadal odkrywać — będą szybko wzrastać w prawdziwej miłości.
10. Szczęśliwi, którzy nie muszą, a za to niejednego świadomie chcą — zaznają prawdziwej wolności.
11. Szczęśliwi, którzy nie muszą mieć tego czy tamtego, a to i tamto chętnie odstąpią — zaznają smaku większych wartości.
12. Szczęśliwi, którzy pomyślą, zanim zrobią, i pomodlą się, zanim pomyślą — unikną wielu przykrości i nieporozumień.
13. Szczęśliwi, którzy potrafią poczekać — doczekają się prawdziwego dobra.
14. Szczęśliwi, którzy wiedzą, że rozum to dobra rzecz, i starają się go często używać — będą szli bezpieczną drogą.
15. Szczęśliwi, którzy umieją używać kija nie do bicia w ciemności, ale do zapalania go ogniem, by świecił i ogrzewał — wiele dobra uczynią w życiu.
16. Szczęśliwi, którzy wiedzą, że kwiaty należy oglądać od przodu, a nie od tyłu, krytykując, że są nieładne — wiele pokoju znajdą i wniosą wokół siebie.
17. Szczęśliwi, którzy wiedzą, że nie wystarczy, by woda podana komuś była świeża, ale że też trzeba podawać ją w czystej, a nie szczerbatej szklance — unikną wielu nieporozumień z ludźmi.
18. Szczęśliwi, którzy potrafią się uśmiechać nawet, gdy jest trudno i gdy ktoś ich drażni — wiele radości rozsieją wokół siebie i łatwiej siebie samych zachowają w pokoju.
19. Szczęśliwi, którzy mają zderzaki jak wagony kolejowe — bardzo to ułatwi współżycie z drugimi.
20. Szczęśliwi, którzy zrozumieli, że większym szczęściem jest dawać niż brać i służyć niż być obsłużonym — znajdą prawdziwe szczęście.
21. Szczęśliwi, którzy miłują prawdę bardziej niż jakiekolwiek korzyści — znajdą rzeczywiste wartości.
22. Szczęśliwi, którzy nie stawiają nade wszystko wyników, ale wiedzą, że chodzi przede wszystkim o dobrą wolę i starania — znajdą Miłość Bożą i pokój serca.
23. Szczęśliwi, którzy nie są szafami gdańskimi, a potrafią być lekkimi stoliczkami na kółkach — będą poręczni Bogu i ludziom.
24. Szczęśliwi, którzy wiedzą, że modlitwa nie polega na uczuciu, myśleniu i rozumieniu, ale na szczerym oddaniu się Bogu.
25. Szczęśliwi, którzy wiedzą, że jaśniej świeci lampa z czystym kloszem niż z zabrudzonym albo pomalowanym — będą nieść więcej światła.
26. Szczęśliwi, którzy nie zasłaniają sobą Boga i ludzi — będą jaśniej widzieli prawdę o rzeczywistości.
27. Szczęśliwi, którzy nie są jak obsypany pączkami krzak róży, który nigdy nie zakwita i egoistycznie zamyka się w sobie — znajdą szczęście służąc innym.
28. Szczęśliwi, którzy nawet w wygasłym ognisku znajdują żarzący się węgielek i zdołają go rozpromienić w nowe ognisko.
29. Szczęśliwi, którzy dają się zemleć młynowi Bożemu, tak by każde ziarno było przerobione przez kwas ewangeliczny — staną się jak dobry chleb Boży.
30. Szczęśliwi, którzy zrozumieli, że „drabina nauki nie dosięga Nieba” i że Wiara jest rozumna, choć nie rozumowa — zobaczą nieskończone horyzonty Boże i doznają radości tęsknoty za pełnią.

Książeczkę z błogosławieństwami, jak i inne książki autorstwa ks. Fedorowicza wydało wydawnictwo Norbertinum.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz