Nie ku temu, co łatwiejsze

Pewien ksiądz diecezjalny napisał dzisiaj na Facebooku, że szkoda, iż kapłani z pewnego zakonu traktują habit jako albę. Jego uwaga przypomniała mi znany wiersz św. Jana od Krzyża, zamieszczony w Drodze na Górze Karmel (I,13,6). Przypominam go, bo te myśli świętego Jana są też bliskie mojemu postrzeganiu życia i wiary. Niech to będzie dopowiedzenie do tekstu sprzed kilku dni, Duch „Myśli spod chustki”.

Usiłuj zawsze skłaniać się:

nie ku temu, co łatwiejsze,

lecz ku temu, co trudniejsze;

nie do tego, co przyjemniejsze,

lecz do tego, co nieprzyjemne;

nie do tego, co smakowitsze,

lecz do tego, co niesmaczne;

nie do tego, co daje spoczynek,

lecz do tego, co wymaga trudu;

nie do tego, co daje pociechę,

lecz do tego, co nie jest pociechą;

nie do tego, co większe,

lecz do tego, co mniejsze;

nie do tego, co wzniosłe i cenne,

lecz do tego, co niskie i wzgardzone;

nie do tego, aby pragnąć czegoś,

lecz do tego by nie pragnąć niczego,

nie szukając tego, co lepsze wśród rzeczy stworzonych,

ale tego co gorsze.

Pragnij z miłości dla Chrystusa dojść do zupełnego ogołocenia, ubóstwa i oderwania się od wszystkiego, co jest na świecie.

Dla porządku załączam też linka do wstępu do Drogi na Górę Karmel pióra ojca Jerzego Gogoli OCD, w którym wyjaśnia on, jak należy interpretować myśl św. Jana.